Aromaterapia: naturalna alternatywa dla zdrowia.

Olejki eteryczne są badane i stosowane od ponad 7000 lat. Zostały one jednak odłożone na półkę w ubiegłym wieku wraz z postępem chemii. Olejki eteryczne, podstawa aromaterapii, są ponownie doceniane w naszych czasach, kiedy odczuwana jest potrzeba powrotu do natury. Co więc leczą? Jak są one wykonane? I jak są one wykorzystywane?

Krótka historia aromaterapii.

Afrykanie, Inkowie, Grecy, Chińczycy – wiele ludów na całym świecie od wieków darzyło je sympatią. Po poerwsze do rytuałów oczyszczających i opieki terapeutycznej. Potem dla samej przyjemności zapachów. Jednak to Egipcjanie są uważani za twórców tych aromatycznych ekstraktów, które nazywają „roślinami życia”, i to już od 4500 r. p.n.e.
Następnie w roku 1000, perski lekarz i filozof o nazwisku Avicenna opracował pierwszą nieruchomość. Wyciągał z roślin czyste olejki eteryczne. Dopiero w 1931 roku René-Maurice Gattefossé użył terminu aroma terapia w poświęconej jej książce. Kilka lat wcześniej ten syn perfumiarzy przeprowadzał badania w swoim laboratorium, kiedy to padł ofiarą eksplozji. Odruchowo zanurzył poparzoną rękę w najbliższej umywalce, wypełnionej olejkiem eterycznym z lawendy. Poczuł natychmiastową ulgę, a gojenie przebiegało zaskakująco szybko. Następnie postanowił przekazać ludzkości owoce swoich odkryć, propagując aromaterapię.

Aromaterapia: szerokie spektrum działania.

Olejki eteryczne, będące skuteczną alternatywą dla antybiotyków, mają właściwości bakteriobójcze, przeciwgrzybicze i antyseptyczne.
Stosuje się je również ze względu na ich właściwości przeciwbólowe, przeciwskurczowe i łagodzące lub jako środek rozluźniający mięśnie. Niektóre z nich mają również bardzo ukierunkowane właściwości, jak na przykład tak zwane olejki „estrogenopodobne”. Odtwarzają one pewne funkcje fizjologiczne, przyczyniając się w szczególności do zmniejszenia objawów menopauzy. Inne są stosowane w leczeniu cukrzycy, nadciśnienia lub w walce ze stresem i depresją.
Ich sposób działania jest zatem bardzo zróżnicowany. Mimo że do dziś badania kliniczne potwierdzające ich skuteczność są nieliczne, obserwujemy realny potencjał terapeutyczny w ich stosowaniu.

Jak są pozyskiwane olejki eteryczne?

Aby uzyskać olejek eteryczny z rośliny aromatycznej bez jej uszkadzania, stosuje się destylację z parą wodną. Ta starożytna technika polega na mieszaniu części rośliny, z której chcemy wydobyć esencję, z wodą w destylatorze. Mieszanina ta jest następnie podgrzewana aż do uzyskania pary wodnej, zawierającej lotne cząsteczki rośliny. Para ta jest następnie zbierana i schładzana, dzięki czemu staje się płynna. Jest to olejek eteryczny z tej rośliny. Nie jest to jednak substancja tłuszczowa (nazwa jest myląca), ale esencja.
Z kolei w przypadku owoców cytrusowych stosuje się metodę ekstrakcji na zimno. Potrzeba średnio trzydziestu kilogramów w zależności od rośliny (korzenie, nasiona, kwitnące wierzchołki, drewno, kora, żywica…), aby wyekstrahować 1 litr olejku eterycznego. Stąd czasami wysoki koszt olejku eterycznego. Ponieważ jednak do leczenia wystarczy tylko kilka kropel, aromaterapia nie jest droga w dłuższej perspektywie.

Jak ich używamy?

Aromaterapia może być stosowana na 3 sposoby:

• doustnie, poprzez umieszczenie kropli olejku eterycznego na neutralnej tabletce, na cukrze, lub poprzez zmieszanie go z olejem roślinnym (olej słonecznikowy lub oliwa z oliwek, ale nigdy nie spożywać czystego);
• drogą skórną, poprzez sporządzenie mieszanki w dłoni z olejkiem lub kremem do ciała przed nałożeniem na daną strefę (splot słoneczny z lawendą przeciwko stresowi, na skurczone mięśnie, z szałwii na dolnej części brzucha przeciwko bolesnym zasadom itd.);
• poprzez rozpylanie lub dyfuzję w powietrzu, używając butelki z dyspergatorem (olejki eteryczne nie mieszają się z wodą) lub odpowiedniego dyfuzora.

Przestrzegaj środków ostrożności przy stosowaniu, najlepiej z polecenia aromaterapeuty lub za radą farmaceuty. Szczególnie dla kobiet w ciąży i niemowląt, dla których aromaterapia musi być dostosowana w szczególny sposób.