Jak przygotować olejek do ciała z dziurawca?

Jak zrobić własny macerat olejowy z dziurawca, wieloletniej i dzikiej rośliny znanej z łagodzenia drobnych oparzeń? Terapia.

Dziurawiec jest rośliną leczniczą, która jest zbierana w stanie dzikim. Można go rozpoznać po liściach, które wydają się być poprzecinane maleńkimi dziurkami widocznymi tylko pod światło, dzięki czemu zyskał nazwę dziurawca. Są to kieszenie, w których przechowywane są aktywne składniki roślin.

Dziurawiec rośnie na polanach, w suchej, kredowej glebie. Jest on zbierany w czerwcu, a bardziej tradycyjnie w święto św. Jana, 24 czerwca. Kwiaty zbierane są jeszcze w pąku, kiedy dopiero zaczynają się otwierać, aby wydobyć maksymalną ilość aktywnych składników. Górna trzecia część rośliny jest pobierana i pozostawiona do wyschnięcia na dwadzieścia cztery godziny. Dziurawiec traci część swojej wody, która jest bezużyteczna dla maceratu.

Zasada działania maceratu olejowego polega na nasączeniu rośliny olejem w celu wydobycia substancji czynnych. Kwiaty i liście są usuwane z łodyg. Umieszcza się je w słoiku zanurzonym w oliwie z oliwek, znanej ze swojego regenerującego i nawilżającego działania. Słoik jest zamykany, aby umożliwić macerację, która trwa co najmniej miesiąc. Na koniec tego procesu olej jest filtrowany i przelewany do nieprzezroczystej szklanej butelki, która nie przepuszcza światła.

Macerat z dziurawca łagodzi drobne oparzenia i poparzenia słoneczne. Powinien być stosowany pod koniec dnia, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia fotouczulenia. Skóra nie powinna być wystawiona na działanie promieni słonecznych przez 6 do 8 godzin po nałożeniu preparatu.